Legende rond Sint-Janskruid

Het Sint-Janskruid, dat rond de zomerzonnewende zijn eerste goudgele bloemen opent, is een plant waarbij een oude legende hoort. Ook in de natuurgeneeskunde wordt deze plant regelmatig toegepast.

Het Sint-Janskruid, dat onder meer langs bosranden en in bermen groeit, staat tegen de tijd van de zomerzonnewende in volle bloei. Omdat op 24 juni het feest van Sint Jan valt, werd de plant daarnaar vernoemd. De kroonblaadjes bevatten de rode stof hypericine, die vrijkomt als de blaadjes worden fijngewreven. Volgens een van de legenden is dit ‘het bloed van onze lieve Heer’, dat na de kruisiging op de plant zou zijn gedruppeld.

Sint-Janskruid (Hypericum perforatum) wordt ook in de natuurgeneeskunde gebruikt, met name als middel tegen milde depressies. Wees er wel voorzichtig mee, want het kan de werking van andere geneesmiddelen (waaronder de anti-conceptiepil) verminderen.

Sint-Janskruid tegen lichte vorm van depressie

Vele studies hebben aangetoond dat Sint-Janskruid een goede vervanger is van synthetische middelen tegen lichte vormen van depressie. Mensen vonden na de testperiode dat hun stemming beduidend was verbeterd.

Voor tincturen kun je terecht bij natuurgeneeswinkels. Wil je zelf een tinctuur maken, ga dan zorgvuldig te werk. Vul twee derde van een potje met schroefdeksel met bloemen en bladeren en doe er 120 ml jenever bij. Sluit het potje en zet het zes weken op een warme, donkere plaats.

Giet de tinctuur dan door een koffiefilter in een ander potje en met behulp van een trechter in een flesje van donker glas. Gebruik enkele druppels per dag. Het zal zeker vier weken duren voor Sint-Janskruid effect sorteert.