Maartse viooltjes, blauwe druifjes en sterhyacinten zijn allemaal prachtige voorjaarsbloeiers. Met hun vrolijke blauwe bloemen sieren ze je tuin.

Blauwe bloemen doen het niet alleen goed bij mensen, ook insecten zijn dol op blauw/paarse bloemen. Dit komt omdat blauw (net als geel) voor hen een signaalkleur is. Ook bevinden zich op de bloembladeren van veel voorjaarsbloeiers typische kenmerken, ook wel honingmerken genoemd, die de bijen naar de nectar leiden. Deze kenmerken zijn voor niet te zien voor het menselijk oog.

Blauwe bloemen tussen stenen

Blauwe bloemen doen het goed in een rotstuin. Tussen rotsblokken en allerlei kussenvormende vaste planten vallen de voorjaarsbloeiers veel meer op dan in een border. Daar verdwijnen ze vaak tussen alle vaste planten.

Tip: Laat planten eens over een keer- of stapelmuurtje groeien. Dan kun je de kleine blauwe bloemen op ooghoogte bewonderen. Dit ziet er prachtig uit.

Maartse viooltjes (Viola odorata)

Maartse viooltjes betoveren niet alleen als vroege voorjaarsbloeiers, ook hun geur is legendarisch. Plant ze vlak bij de voordeur of op een muurtje, zodat je volop kunt genieten van hun unieke geur.

Maartse viooltjes voelen zich vooral op een schaduwrijke, koele plaats op hun gemak. Ze verdragen echter ook zon. Belangrijk is dan wel dat de grond voldoende vochtig is. Als ze op een geschikte plaats staan, verspreiden ze zich door middel van zaad en uitlopers. Deze blauwe bloemen blijven in de vaas enkele dagen goed.

Blauwe druifjes (Muscari)

Blauwe druifjes houden van zon. Bovendien groeien ze goed en verwilderen ze makkelijk. Het bekendste blauwe druifje is Muscari armeniacum. Daarnaast zijn er ook witte, roze, violette en zelfs groengele Muscari’s.

De oosterse sterhyacint (Scilla siberica)

Deze plant vormt onder loofbomen of in het gazon prachtige bloemtapijten. Voor de rotstuin zijn vooral Scilla bifolia en Scilla mischtschenkoana geschikt.

Ook gezellig in de vroege voorjaarstuin (of nouja eigenlijk in de wintertuin, maar vroege voorjaarstuin klinkt veel beter, toch?):  Winterakonieten