Anijs

De zaadjes zijn klein, maar de smaak is geweldig. Dankzij de etherische oliën bezit anijs een weergaloos aroma dat zowel kruidig als zoet is, waardoor je het overal in kunt toepassen.

Als je op een anijszaadje bijt, doet de smaak wel wat aan drop denken. Niet zo gek, want ter vervanging van zoethout (ook met een anijsaroma) wordt aan (de goedkopere soorten) drop vaak anijsolie toegevoegd.

Intensieve smaak
Ook taaitaai, ouzo en tandpasta bevatten anijs. Het is dankzij de typische en intensieve smaak van de etherische olieën in de zaden, dat anijs tot een van de populairste specerijen in de keuken behoort.
Je kunt het op veel verschillende manieren gebruiken, of je nu zoete of hartige koekjes bakt of eens wilt experimenteren met vis-, vlees- of groentegerechten, het kan allemaal. Maar ook voor anijs geldt: ‘less is more’. Gebruik je er te veel van, dan kan het aroma dat van andere kruiden overheersen.

Geneeskracht
De oude Romeinen gebruikten anijs om de spijsvertering in goede banen te leiden. En inderdaad, anijs zorgt voor een betere spijsvertering en heeft een kalmerende werking op de maag.

Anijs en steranijs
De eenjarige anijs (Pimpinella anisum) is geen steranijs (Illicium verum). Deze laatste is een boom of struik uit Azië. De zaden zitten in stervormige vruchten, die in hun geheel worden geoogst. In de keuken wordt ook de hele vrucht gebruikt, want de smaak zit in de schil van de vrucht. Soms wordt de vrucht als geheel toegevoegd, soms wordt hij vermalen tot poeder. De smaak van steranijs is wat voller en pikanter dan van anijs. In Europa kennen we deze specerij sinds de 17de eeuw.

Natuurlijk kennen we anijs van de bekende muisjes die je krijgt wanneer je op kraamvisite bent. Waar deze traditie vandaan komt, lees je hier.