Gevlochten schuttingen van wilgentenen zijn al zo oud als de spreekwoordelijke weg naar Rome en nu zijn ze weer helemaal terug. Niet alleen een schutting van wilgentenen, ook een afscheiding van wilgentenen bij een zitje of een wilgentenen omheining langs de border is heel aantrekkelijk!

Zo vlecht je wilgentenen

• Verwijder alle zijscheuten van de takken en tenen. Leg dikkere of minder verse wilgentenen minstens twaalf uur in water, zodat ze buigzaam worden.
• Plaats sterke rechte takken, bijvoorbeeld van een hazelaar of kastanjeboom in de grond.
• Vlecht daartussen de lange dunne wilgentenen. Vlecht de teen om en om rond de verticale takken. Aan het einde wordt de teen rondom de hazelaarstok tot aan de eerste verticale tak gebogen. Ook leuk: tenen van verschillende wilgen, dit zorgt voor wat afwisseling.
• De beginpunten van de tenen vallen vlak bij de verticale takken het minst op. De uiteinden van de tenen moeten elkaar ongeveer 20 cm overlappen.
• De lagen worden regelmatig krachtig naar beneden geduwd om gaten en onregelmatigheden te voorkomen.
• Tenslotte worden de rechte takken enkele centimeters boven het vlechtwerk afgeknipt.

Mogelijkheden om een schutting van wilgentenen te maken

• Groene levende schutting van wilgentenen

Steek de wilgentenen rechtop in de grond. Na korte tijd lopen de takken uit, de zijscheuten vlecht je in, zo ontstaat er een levende groene wand. Op deze manier kun je ook een schutting van wilgentenen in een ruitpatroon vlechten; je steekt de twijgen dan op enige afstand van elkaar schuin in de grond waarbij je ze direct om en om invlecht.

• Horizontale schutting van wilgentenen

In een horizontale schutting worden de wilgentenen zonder contact met de grond verwerkt, soms samen met andere houtsoorten. De tenen lopen op deze manier niet uit; zo’n omheining is dus echt een houten constructie. De staanders zijn vaak stevige palen, bijvoorbeeld van kastanjehout.

Groene schutting plaatsen

Graaf een geul van 30 centimeter diep. Neem vervolgens wat dikke wilgentakken en sla die om de meter in de grond tot de gewenste hoogte. Hoe dieper in de grond, hoe steviger de constructie. Je kunt als staanders natuurlijk ook palen van ander hout kiezen. Tussen de dikke staanders komen dunnere tenen, hoe dichter ze bij elkaar staan en hoe steviger ze zijn, des te sneller zal er een dichte groene muur ontstaan.

Voor meer structuur in je schutting van wilgentenen en om straks nieuwe scheuten te kunnen bevestigen, vlecht je ook horizontaal wat dunne tenen door de schutting. Geef na het dichtgooien van de geul flink wat water. Zolang de stammen nog niet gesetteld zijn, en in langere droge perioden moet je water blijven geven. Zodra de eerste scheuten verschijnen, verwerk je ze in de constructie. Blijf dit zeer regelmatig doen, want anders zal het niet lang duren voor de levende schutting van wilgentenen in een woekerende heg verandert. Kleinere constructies houd je met een takkenschaar in toom, grotere met een heggenschaar. Snoei ook weer niet te veel, want hoe meer je snoeit, hoe meer de twijgen zich zullen vertakken.

Ideale plek voor schutting van wilgentenen

De ideale plek voor een levende schutting van wilgentenen is vochtig, zonnig en vooral niet te krap. Verse wilgentenen zijn verkrijgbaar van half december tot half april. Dit is de ideale periode om een schutting te maken, want vers gesneden zijn ze het best buigbaar.

Andere toepassingen van wilgentenen

• Mini-omheiningen

Naast een schutting van wilgentenen is de omheining voor kruiden- en groenteborders een echte klassieker. Deze borderomheiningen zijn gewoonlijk tussen de 20 en 40 cm hoog en hebben een natuurlijke uitstraling. Om letsel te voorkomen eindigen zowel de hoekpaal als de verticale takken op dezelfde hoogte als het vlechtwerk. De verhoogde bakken zijn ideaal, want ze beschermen tegen erosie door wind en heftige regen.

Een lage omheining van wilgentenen loopt langs het pad in het gazon en begrenst de border. In de zomer verdwijnt de omheining bijna volledig onder de rijk bloeiende vaste planten.

• Compost als blikvanger

Met wilgentenen kun je plantenbakken, plastic potten en zelfs composttonnen decoratief bekleden. Dat dit fraaie vlechtwerk tuinafval herbergt, ontdek je pas als je heel goed kijkt.